Lieve allemaal,

De weken vliegen hier echt om, elke dag maken we wel weer iets nieuws mee!

Zoals we vorige week schreven, hebben we deze week de kinderen in drie groepen verdeeld. Voor ons lijkt het heel vanzelfsprekend om kinderen d.m.v. een namenlijst te sorteren, maar hier was het een grote klus! Het lijkt wel alsof de kinderen zelf soms niet meer weten hoe ze heten, omdat ze vaak drie namen hebben. Wanneer ouders hun kind registeren, stellen wij de vraag hoe zij willen dat hun kind op school genoemd wordt. Vervolgens noemt een kind in een kringgesprek een totaal andere naam op dan de geregistreerde naam. Jullie zullen wel begrijpen dat dit ingewikkeld is ;). Daarnaast werd er afgelopen week veel gebouwd bij Kwa Mama, waardoor we het kleine klaslokaaltje maar een paar dagen hebben kunnen gebruiken. Dit vergt nogal wat aanpassingsvermogen van ons. But that's Africa!

In het begin van de week hadden we heel slecht weer. Opmerkelijk was dat de groep kinderen en de werknemers die naar Kwa Mama kwamen nogal geslonken was. Wanneer het heel hard regent, is dat blijkbaar een goede reden om niet naar school of werk te gaan. Bizar! We hebben jullie al eerder verteld over de geplande stroomuitval die we hier elke dag hebben. Afgelopen week viel de stroom op nogal onhandige momenten uit. Zo beginnen we iedere schooldag om 8.00 en ja hoor geen stroom! Hierdoor moesten we ons programma van die dag direct aanpassen. But that's Africa!

Verder hebben we deze week nog genoeg andere opmerkelijke dingen meegemaakt. Afgelopen dinsdag werden we wakker met een heerlijk zonnetje. Na de chaos van de groepverdeling, zat iedereen rustig in zijn eigen klas. Charlot gaf les aan de oudste kinderen, Roos aan de middengroep en Jitske aan de jongste. Terwijl Charlot bezig was met het vertellen van een verhaal, viel plotseling een jongetje van zijn stoel. Charlot wilde hem al bijna corrigeren, voordat ze zag dat het niet goed zat. Hij maakte schokkende bewegingen op de grond en zijn ogen draaiden weg. Het bleek een epileptische aanval te zijn, heel eng om te zien. Dus de chaos was terug! Het noodnummer werd snel gebeld door Frieda. In plaats van een ambulance, kwam de brandweer binnenvallen met zuurstofbeademing. Het arme jongetje werd niet met een brancard vervoerd, maar in de armen van de brandweerman naar het bakkie gebracht. But that's Africa!Toen het jongetje in de kliniek aankwam, werd hij doorgestuurd naar het grote ziekenhuis. De volgende dag verscheen hij gelukkig weer met een grote glimlach op zijn gezicht bij Kwa Mama.

We zijn deze week vaker bij de kliniek langs geweest. We vertelden in ons vorige blog over het meisje Samke met de wonden op haar benen. We zijn vrijdag met haar naar een arts gegaan. Ze heeft antibiotica, ontsmettingsmiddel en zalf gekregen. Ze was heel rustig tijdens het bezoek en kreeg als afleiding een lolly van de dokter. We hopen dat de ouders de medicatie consequent hebben gegeven afgelopen weekend. Vanaf maandag nemen wij de verantwoordelijkheid van de medicatie weer op ons. Ook hebben we onze lerares Zandile (die al twee weken afwezig was) naar de kliniek gebracht. Via via hoorden we dat ze door iemand gestoken was. We hebben haar thuis opgezocht en toen bleek dat ze een enorme wond op haar schouderblad had. Ze vertelde dat ze met haar auntie in een ruzie terecht was gekomen over de verzorging van haar zieke oma. Ze was door haar tante op haar rug geslagen met een kapotte wijnfles. Ze liep al zes dagen met de wond rond zonder bescherming of medicatie. Wij konden in één oogopslag zien dat de wond gehecht moest worden. De kliniek heeft haar verzorgd en als het goed is zien we haar dinsdag weer terug. In Nederland zouden we veel sneller hulp zoeken wanneer je dat nodig hebt. Hier hebben de mensen er geen geld voor of ze schamen zich ervoor. But that's Africa!

Naast deze narigheid hebben de kinderen de afgelopen week weer een leuke tijd gehad bij Kwa Mama. Het was goed weer om de badjes op te zetten en de kinderen genieten daar enorm van. Wat wij heel leuk vinden om te zien is dat de meisjes, wanneer ze met poppen aan het spelen zijn, hun moeders precies nadoen. Ze pakken een pop, wikkelen die met een doek op hun rug en lopen wiegend heen en weer. Dit gebeurt niet alleen met poppen, maar echte baby's worden ook door kinderen op de rug gedragen. In Nederland zouden we dat echt niet toelaten op jonge leeftijd. But that's Africa!

Na de boysnight vrijdagavond hadden we eindelijk weekend! Deze keer hadden we het echt nodig. We zijn 's avonds naar een karaoke-bar gegaan. Het publiek was opmerkelijk, maar gezellig. Roos werd versierd door een 50-jarige hippie, die haar wilde leren vissen. Na een paar dansjes heeft ze hem subtiel, maar zeer direct afgewimpeld. Na een paar biertjes hadden we de moed verzameld om een karaoke-nummer aan te vragen. We gingen voor 'Mambo number 5', maar we kregen de Bob de Bouwer versie:

A little bit of timber and a saw
A little bit of fixing that’s for sure
A little bit of digging up the roads
A little bit of moving heavy loads
A little bit of tiling on the roof
A little bit of making waterproof
A little bit of concrete mixed with sand
A little bit of Bob, the builder man

Oftewel, we stonden voor lul met dit bouw-nummer. But that's Africa!

Zaterdag zijn we naar een krokodillenreservaat geweest. We hebben hier enorme krokodillen gezien, een kleine vastgehouden en we mochten zelfs een baby-krokodil tot leven brengen door het ei te pellen. Heel bijzonder om te doen!

Vandaag zijn we naar een reggae-beach-festival in Durban geweest ter ere van Bob Marley's 70e verjaardag. De zon scheen lekker fel en we genoten van de bandjes en de biertjes. Nog even pootje gebaden in de zee en wat foto's geschoten. Roos liep naar de bar voor twee biertjes en toen ze terug kwam was haar camera uit haar tasje gestolen. Het gebeurde zo snel en zonder het te merken: pats-boem-camera-weg. But that's Africa! Toen we thuis kwamen zijn we meteen naar het politiebureau gegaan om aangifte te doen. We werden weliswaar snel geholpen, maar we kwamen naar buiten met een volgekalkt strookje papier en een stempel van de politie. Het ziet er een beetje schraal uit, but that's Africa!

We gaan een eind breien aan dit verhaal, want we hebben honger! Het is al 20.30 en nog steeds geen avondeten op. But that's Africa! ;)