Sawabona allemaal,

De eerste Zulu-woordjes kennen we inmiddels. Wat we ongeveer 1000 keer per dag moeten zeggen tegen de kinderen is 'hlala phansi', dit betekent 'ga zitten'. Deze kinderen hebben echt energie voor 10, in Nederland kunnen ze er allemaal voor ADHD'ers mee door. Ook 'What's your name?' is voor veel kinderen nog te lastig. Wij proberen ze daarom in het Zulu aan te spreken met: 'ungubani igama lakho?' Aangezien de kinderen de helft van hun Zulu-naam of van de Zulu-woorden inslikken, is het voor ons heel lastig om de naam of uberhaupt de taal in één keer te verstaan.

De kinderen zijn gedurende de afgelopen week verdrievoudigd. Er zijn nu zo ongeveer 60 kinderen. Een aantal oudere kinderen moeten we missen bij Kwa Mama, omdat de primary school is begonnen. Gelukkig komen ze vaak na school nog in hun schooluniform naar Kwa Mama om te spelen. Binnenkort gaan we een kijkje nemen op de primary school, we zijn heel benieuwd!Je begrijpt dat een beetje meer structuur nu helemaal nodig is met deze hoeveelheid kiddo's! We hebben daarom een algemeen programma opgesteld met activiteiten op vaste tijdstippen. Voor de geïnteresseerden:

7:45 : Movit-pap eten uit een beker
8:00: bel rinkelen, liedje van de rij zingen om naar binnen te gaan (zie vorig verslag)
8:00-10:00: educatie in de klas
10:00: pauze: bel rinkelen, liedje van de rij zingen om naar buiten te gaan. Vervolgens gaan ze hun eigen meegebrachte voedsel eten. Het eten mag alleen op de stenen gegeten worden, NIET op het gras. Wat een moeilijke opgave is dit (DO NOT EAT ON THE GRASS!). Ook hebben ze een korte speelpauze tot 10:45.
10:45: bel rinkelen, liedje van de rij zingen om naar binnen/buiten te gaan (afhankelijk van het weer)
10:45-12:00: doe-activiteiten binnen of buiten de klas (bij mooi weer waterspelletjes/badjes en anders knutselen/kleuren of spelen met blokken, poppen of auto's)
12:00: pauze: bel rinkelen, liedje van de rij zingen om naar buiten te gaan. Vervolgens krijgen ze een lunch van Kwa Mama. Deze lunch wordt bereid door de koks in de keuken. Ook nog een smerig weetje: mes en vork zijn hier overbodig, alles wordt met de handen gegeten. Regelmatig de handen wassen is daarom ook een pré.
12:30: slaaptijd, de kinderen zijn rond deze tijd echt doodmoe. De meeste kinderen gaan dan ook in het klaslokaal op de grond een middagdutje doen.
na 12:30: vrij programma, meestal worden wij dan als klimrek of kapperspop gebruikt (ze zijn dol op vlechtjes maken, waardoor we een rastakop krijgen).

Een geluksmomentje deze week was dat we 's ochtends zagen dat ons programma werd overgenomen door de leerkrachten. Dan voelt het alsof we echt iets kunnen toevoegen. Echter , er zijn ook genoeg frustratiemomenten aanwezig gedurende de dag. De leerkrachten/hulpen doen hun uiterste best, maar soms zien ze gewoon geen werk. Voor ons is het af en toe echt onmogelijk om ALLES aan te sturen. Je wilt zoveel, wat niet altijd realistisch blijkt te zijn.

Naast dat de kinderen de nodige liefde ontvangen bij Kwa Mama, worden de oudere mensen ook zeker niet vergeten. Veel oudere mensen die ziek of heel oud zijn, kunnen eten krijgen bij Kwa Mama. Als tegenprestatie plukken ze wat onkruid uit de tuin. Afgelopen week was een man te ziek om zijn eten zelf op te halen, waardoor we samen met Sara het eten naar zijn huis in het township hebben gebracht.

Tussen al deze drukte door is het voor ons nodig om te ontspannen. We zijn weer een aantal keren naar het strand geweest. Frieda brengt ons meestal met het bakkie. Onderweg schrikken we soms, omdat zij abrupt op de rem trapt. Dan springt er een groepje kinderen die dezelfde richting op moeten het bakkie in. Meestal super gezellig en natuurlijk fijn dat ze niet dat hele eind hoeven te lopen, maar soms halen we onze neus naar elkaar op als teken voor een iets minder aangename lichaamsgeur. Of laatst hadden kinderen het geniale idee om vissen te vangen uit de zee en die mee het bakkie in te nemen in een plastic zak. Mijn god wat een immense stank! We hebben ze dan ook vriendelijk verzocht de vissen uit het raam te gooien.

Afgelopen weekend zijn we samen met Sara met een lokaal busje naar het winkelcentrum geweest. De mensen hebben gebaren om de plaats waar ze heen willen aan te duiden. Wanneer je je wijsvinger omhoog steekt, wil je naar Shaka's Head. Wanneer je een golfbeweging maakt met je hand, wil je graag naar Ballito. Verder is het betaalsysteem ook enigszins opmerkelijk. Het is algemeen bekend dat het ritje 7 rand kost. Dit geef je gedurende de rit door naar voren. Dit betekent dat je wisselgeld ook weer helemaal naar achteren doorgegeven moet worden. Het winkelcentrum van Ballito is echt uit de grond gestampt, het is gewoon een shoppingmall. We hebben die dag lekker gewinkeld en geluncht.

Zondagavond kwamen we na ons stranddagje ontspannen thuis, waarna we de opdracht kregen om onze kamer leeg te halen voor het plaatsen van een plafond. Niet dat we nu de hele tijd zonder dak boven ons hoofd hebben geslapen, maar het was geen stenen dak. Hierdoor was het minder goed geïsoleerd en hadden we meer last van insecten in onze kamer. We zitten nu in een kleiner kamertje voor 2 dagen.

Morgen komt de vierde vrijwilligster aan bij Kwa Mama. Fijn dat Jitske ons komt versterken, want het aantal kinderen groeit met de dag. Hoe meer hulp hoe beter!

Dit was het weer voor vandaag. Wij wensen jullie veel sneeuwpret toe, wij genieten hier nog van het brandende zonnetje!

Liefs!