Lieve allemaal,

Hier zijn we weer: auntie Roos en auntie Charlie are speaking. Aunties, zo worden we hier genoemd door de kids! Zoals de titel van dit verhaal al zegt, zijn we helemaal gewend bij Kwa Mama. Dit wil niet zeggen dat we ons de afgelopen week nergens over verwonderd hebben...

Laten we beginnen met vertellen hoe onze werkdag eruit ziet. Elke dag gaat de wekker om 7.00, Charlot springt als eerste uit haar bed om te douchen en Roos volgt snel. Die wekker hebben we eigenlijk niet nodig, want vanaf 6.00 (!!) sochtends stromen de kinderen Kwa Mama al binnen. Daarnaast horen we de baby Ntando elke nacht krijsen vanwege onze dunne muurtjes en bij een beetje wind slaan de takken van de boom, die bijna bij Charlot in bed staat, kei hard op het dak! Het lijkt wel of het gebouw intstort.... Maar goed, we love it!

We eten dan snel ons ontbijtje en om 8.00 staan we paraat voor de kids. Na enkele gebeden (hallelujah!) komen de kinderen in een rij de klas binnenlopen met het volgende liedje: "This is the way we make a line, make a line, make a line, this is the way we make a line from small to tall".Afgelopen week zijn we de dag steeds begonnen met een kring, waarin we spelletjes deden om de namen van elkaar te leren. In het begin leek het een onmogelijke opgave voor ons, 21 kinderen met zulu-namen is niet makkelijk om te leren. Daarnaast heeft ieder kind minstens twee namen, een Engelse naam en een zulu-naam. Het moeilijke van die zulu-namen is dat ze in het midden van een naam een klik-geluid kunnen maken met hun tong. De kinderen hebben ons al vaak uitgelachen dat we het niet goed deden. Maar voor de liefhebbers thuis: probeer maar eens om Nobi uit te spreken met een klik na de -N. Wij kunnen het inmiddels, proud!

Na de kring was het programma geheel vrijblijvend (lees: ongestructureerd). Wij hebben gedurende de week wat dingen bedacht om de kids te leren. Een voorbeeld: een aantal voorwerpen in het midden van de kring leggen en het Engelse woord erbij vertellen. Vervolgens hebben we één voor één aan de kinderen de opdracht gegeven om het voorwerp dat wij benoemden te gaan pakken. Daarnaast hebben we ook wat creatieve dingen gedaan zoals: kleien, tekenen en de handafdrukken van alle kinderen op papier gezet. Verder was het zo heet hier dat we elke dag met water hebben gespeeld in badjes, dit vonden ze heerlijk! Alle jochies in hun blote pielemansjes en de meiden netjes met broekje aan (opvallend...). Ook mochten de jongens absoluut niet in de meidenbadjes komen.

Om 10.00 eten de kinderen hun eigen meegebrachte eten mee, voor sommige kinderen zijn dat gewoon boterhammen en voor anderen een compleet diner (rijst met kip bijv.). Sommige kinderen zijn nog te klein om zelf te eten, wat zorgde voor veel hilariteit. Roos probeerde zonder kokhalzen een kindje bonenprut te voeren: missie mislukt. Die lucht was niet te harden! Om 12.00 is de lunch klaar voor de kinderen en krijgen ze allemaal een bordje met warm eten. Meestal is dit rijst (met bonen of andere groenten) die ze met hun handen samenknijpen en vervolgens opeten. Na de lunch worden de smoeltjes en handen gewassen en is het tijd voor eennap. Sommige kinderen zijn zo jong (en moe) dat ze wel drie uur op de grond slapen.

Het middagprogramma is altijd verschillend, we proberen iets voor de kids te verzinnen zoals puzzelen, met blokken spelen of in de speeltuin. We hebben wel gemerkt dat de ochtend het meest effectief is wat betreft onderwijs. De kinderen vinden het smiddags het leukst om ons als klimrek te gebruiken. Ook vinden we het super leuk om te dansen met deze kids, wat een ritme-gevoel hebben ze! We zullen Roos en Charlot niet zijn als wij ook helemaal uit ons dak gaan op de muziek. Geloof ons: met deze hitte wordt het "werem onder onze erem". Toen Charlotte op een gegeven moment naar Roos keek, waren zelfs de kinderen haar zweet van het hoofd aan het vegen. Ze zijn er dol op om alles na te doen. Dit was echt komisch om te zien!

Vanaf volgende week is de vakantie voorbij, dit betekent dat er veel meer kinderen naar Kwa Mama komen en dat we de groep kunnen verdelen in de jongere en oudere kinderen. We hopen dat we hierdoor wat gerichter te werk kunnen gaan.

We zijn al helemaal dol op de kinderen die hier wonen: Mbalenhle en Pearl (en de baby wanneer hij niet huilt ;)). 's Avonds gaan we vaak iets leuks met ze doen, zoals een verkleedpartijtje. We hadden de meiden dinsdagavond opgemaakt en in leuke pakkies gestoken, vervolgens liepen ze als echte modellen over onze ingebeelde catwalk (zie de foto's). Voor ons voelde het al een beetje als een vervroegde carnaval.

Bij Kwa Mama werken veel mensen. Naast de lerares Zandile die bij ons in de klas staat, zijn er nog veel anderen aan het werk. Zo hebben ze mensen voor de keuken, de tuin en schoonmaken. Iedereen werkt hier voor tokens. Wanneer je drie uur gewerkt hebt, krijg je één token. Deze kunnen ze één keer in de week inwisselen in de 'shop' van Kwa Mama. Dit is een soort kringloopwinkel van allerlei spullen die Kwa Mama gedoneerd heeft gekregen. Vrijdag ging de shop open voor de werknemers, bizar om te zien hoe dat eraan toeging. De mensen hier waren zo blij met gedragen schoenen, kleding en beddengoed. Het doet ons beseffen hoe verwend wij in Nederland zijn!

Vrijdagavond hebben we het weekend goed ingeluid met stappen in Ballito. We gingen natuurlijk weer met het bakkie onderweg naar de club. Helaas konden we al vrij snel weer met het bakkie terug, omdat we niet werden binnengelaten in de club zonder onze ID's. Frustrerend! We zijn toch geen 18 meer? Maar oke, Frieda maakte er totaal geen probleem van en een half uur later stonden we in de club. Heerlijk gedanst en iets te veel gedronken. Dit kwam vooral door de gratis drankjes die we kregen van de locals (super vervelend!).

Niks is beter dan uitbrakken op het strand, dit was dan ook onze daginvulling voor zaterdag. Het was duidelijk dat onze hoofdjes er nog niet helemaal bij waren, veel te weinig ingesmeerd met zonnebrand. Gevolg: burned! Ook vandaag weer van het mooie weer genoten aan een zwembad in een groot resort. Echt een vakantiegevoel! Dit is een typisch voorbeeld van het grote verschil tussen arm en rijk in dit gebied. Wij zitten hier naast een township en 5 minuten rijden verder zit je in een villa-wijk met een mega mooi zwembad. Dus we kunnen wel zeggen dat we goed aan ons bruine huidje aan het werken zijn:).

Het verhaal is een beetje lang geworden, maar dat zal wel aan onze vele indrukken liggen deze eerste week. Bedankt voor alle lieve reacties, super leuk om te lezen dat jullie ons volgen.

Bye and a lot of kisses!